امروز میشه 11 روز که ما اومدیم اینجا. دو روز بعد از ورودمون 1 آپارتمان اجاره کردیم تو یکی از بهترین کاندوها اینجا.
(آپارتمانهای اینجا یا رنتال هستند یا کاندو، که کاندوها شیکتر هستند و امکانات بیشتری دارند. در رنتال ها همه واحدها متعلق به 1 شرکت میباشد ولی در کاندوها صاحب هر واحد یک شخص حقیقی هست.)
2 روز بعدش هم اومدیم خونه خودمون. تازه امروز تلفن و اینترنت وصل شده. شنبه پیش ا.س (از دوستهای خوبمون در اینجا) اومد دنبالمون رفتیم فیوچرشاپ (از معروفترین فروشگاههای دیجیتالی و الکترونیکی اینجا) تلویزیون و تلفن و مانیتور و کیبرد خریدیم. امروز هم باهاش رفتیم 1 سری وسایل بزرگ خونه خریدیم.
این روزها همه اش دنبال خرید لوازم منزل بوده ایم. منم که زود از خرید خسته میشم و این روزها کلی انرژی مصرف کردم.
هرروز مامان زنگ میزنه و من با شنیدن صداش کلی خوشحال میشم و البته الان که اینو گفتم اشکم رو دارم قورت میدم که ش. ناراحت نشه. (چه خوبه که آدرس این بلاگم رو ش. و خیلی های دیگه نمیدونن. اینطوری خیلی راحتترم.) البته این رو بگم که تا حالا خدا رو شکر همه چیزعالی بوده و خیلی بهتر از اونچه انتظار داشتم همه چیز پیش رفته و ناراحتی من به خاطر دلتنگی خودم نیست بلکه بیشتربرای مردم کشورم و خانواده ام ناراحتم، مخصوصا با اتفاقات اخیر.
از هوا بگم که برای من حسابی خنکه و ژاکت ازم دور نمیشه. هوای اینجا مثل خیلی چیزهای دیگه اش متنوع است. 1 لحظه آفتابیه، 1 لحظه بعد میبینی چنان رگباری میشه که اگه شدتش رو خودت ندیده باشی باورش نمیکنی.
از حیوانات (پت) اینجا بگم. خدا رو شکر گربه ندیدم ولی سگ خیلی زیاده در سایزهای مختلف. همه شون آرومند و کاری به شما ندارند. راستی سنجاب هم تو خیابون زیاد میبینین. کبوترهاشون هم خیلی چاق هستن و از کسی فرار نمیکنن!
دیگه اینکه ما تو این مدت با آدمهای جدیدی آشنا شدیم که همه شون خیلی خوب و مهربون بودن و کلی چیز هم یاد گرفتیم.
آهان 1 موضوع دیگه اینه که سفر پارسال ما به کانادا خیلی مفید بود و کلی ما رو الان جلو انداخت. اگه میخواین مهاجرت کنین و براتون مقدوره حتما قبل از اینکه کامل بیاین، 1 سفر برای آشنایی با محیط بکنین. ما کسانی رو دیدیم که بعد از چند ماه بودن در اینجا دیروز برگشتند ایران. (البته همینکه وقتی مطمئن شدن نمیتونن اینجا زندگی کنن، جرأت برگشت رو داشتن و با خودشون رودربایستی نداشتن، از نظر من قابل تحسین بودن)
خود ما فعلا 1 ساله اومدیم و ش. میگه حتما حداکثر بعد از 4 سال برمی گردیم. حالا ببینیم آینده چی میگه.
(آپارتمانهای اینجا یا رنتال هستند یا کاندو، که کاندوها شیکتر هستند و امکانات بیشتری دارند. در رنتال ها همه واحدها متعلق به 1 شرکت میباشد ولی در کاندوها صاحب هر واحد یک شخص حقیقی هست.)
2 روز بعدش هم اومدیم خونه خودمون. تازه امروز تلفن و اینترنت وصل شده. شنبه پیش ا.س (از دوستهای خوبمون در اینجا) اومد دنبالمون رفتیم فیوچرشاپ (از معروفترین فروشگاههای دیجیتالی و الکترونیکی اینجا) تلویزیون و تلفن و مانیتور و کیبرد خریدیم. امروز هم باهاش رفتیم 1 سری وسایل بزرگ خونه خریدیم.
این روزها همه اش دنبال خرید لوازم منزل بوده ایم. منم که زود از خرید خسته میشم و این روزها کلی انرژی مصرف کردم.
هرروز مامان زنگ میزنه و من با شنیدن صداش کلی خوشحال میشم و البته الان که اینو گفتم اشکم رو دارم قورت میدم که ش. ناراحت نشه. (چه خوبه که آدرس این بلاگم رو ش. و خیلی های دیگه نمیدونن. اینطوری خیلی راحتترم.) البته این رو بگم که تا حالا خدا رو شکر همه چیزعالی بوده و خیلی بهتر از اونچه انتظار داشتم همه چیز پیش رفته و ناراحتی من به خاطر دلتنگی خودم نیست بلکه بیشتربرای مردم کشورم و خانواده ام ناراحتم، مخصوصا با اتفاقات اخیر.
از هوا بگم که برای من حسابی خنکه و ژاکت ازم دور نمیشه. هوای اینجا مثل خیلی چیزهای دیگه اش متنوع است. 1 لحظه آفتابیه، 1 لحظه بعد میبینی چنان رگباری میشه که اگه شدتش رو خودت ندیده باشی باورش نمیکنی.
از حیوانات (پت) اینجا بگم. خدا رو شکر گربه ندیدم ولی سگ خیلی زیاده در سایزهای مختلف. همه شون آرومند و کاری به شما ندارند. راستی سنجاب هم تو خیابون زیاد میبینین. کبوترهاشون هم خیلی چاق هستن و از کسی فرار نمیکنن!
دیگه اینکه ما تو این مدت با آدمهای جدیدی آشنا شدیم که همه شون خیلی خوب و مهربون بودن و کلی چیز هم یاد گرفتیم.
آهان 1 موضوع دیگه اینه که سفر پارسال ما به کانادا خیلی مفید بود و کلی ما رو الان جلو انداخت. اگه میخواین مهاجرت کنین و براتون مقدوره حتما قبل از اینکه کامل بیاین، 1 سفر برای آشنایی با محیط بکنین. ما کسانی رو دیدیم که بعد از چند ماه بودن در اینجا دیروز برگشتند ایران. (البته همینکه وقتی مطمئن شدن نمیتونن اینجا زندگی کنن، جرأت برگشت رو داشتن و با خودشون رودربایستی نداشتن، از نظر من قابل تحسین بودن)
خود ما فعلا 1 ساله اومدیم و ش. میگه حتما حداکثر بعد از 4 سال برمی گردیم. حالا ببینیم آینده چی میگه.
۱ نظر:
سلام. خوبی شبنم جون. امسال کلا برای تو سال خریده
راستی شماره تلفن یادت رفت! خوش باشید
ارسال یک نظر